Στόν Λογαριασμό μου στο FB ὑπάρχει ἀναρτημένο το παρακάτω κείμενο :
Εὖγε στούς βουλευτές Νῖκο Χουντῆ, Κωνσταντῖνο Παπαδάκη, Κωνσταντίνα Κούνεβα, Γιῶργο Ἐπιτήδειο, Λάμπρο Φουντούλη, Ἐλευθέριο Συναδινό πού ὑπερψήφισαν την πρόταση του Εὐρωβουλευτή Νότη Μαριᾶ γιά : «Ἀναγνώριση της Γενοκτονίας των Ἑλλήνων του Πόντου, πού ἔλαβε χώρα το διάστημα 1914-1923» .
Απέναντι από την Ελαφόνησο, στη Λακωνία, βρίσκεται ένα μικρό νησί, το Παυλοπέτρι. Εκεί, το 1904 ανακαλύφθηκε μια υπόγεια πόλη, η οποία βυθίστηκε το 1000 π.Χ. εξαιτίας μιας σειράς σεισμών που έπληξαν την περιοχή. Πρόκειται για μια πόλη αρχαιότερη κι από την Ιλιάδα.
Πρόκειται για μια πολύ καλά διατηρημένη πόλη, κυρίως λόγω της τοποθεσίας της, η οποία καθιστά δύσκολη την πρόσβαση σε αυτήν. Έτσι, το πολεοδομικό της σχέδιο είναι ορατό και κατανοητό και μπορεί κανείς να διακρίνει τόσο τους δρόμους, την αρχιτεκτονική της όσο και νεκτροταφείο.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο, ωστόσο, σχετικά με την πόλη αυτή, που υπήρχε 2.000 χρόνια πριν βυθιστεί, είναι το επίπεδο του πολιτισμού της. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές στο BBC, οι άνθρωποι εκεί ζούσαν σε διώροφα κτίρια, υπήρχαν τουαλέτες και σύστημα αποχέτευσης, αλλά είχαν και αυτό που θα λέγαμε «αρχές της γραφής». Έτσι μια ομάδα αρχαιολόγων έκανε επιτόπιες έρευνες και προσπάθησε να ανακατασκευάσει ψηφιακά την πόλη, όπως μπορείτε να δείτε στο σχετικό βίντεο του BBC .
Το Παυλοπέτρι έχει περιληφθεί στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO και είναι η αρχαιότερη αρχαιολογική τοποθεσία στον κόσμο!
Enterprise Data Control
Πόσο πιθανό είναι να ζούμε μέσα στο «Matrix» ?
.
Επειδή μέσα από την επιχειρούμενη από τα διεθνή κέντρα ελέγχου και καθυπόταξης του ανθρώπου «Παγκοσμιοποίηση» περνάει εκτός από τον έλεγχο της παγκόσμιας εξουσίας και
ο πλήρης έλεγχος της διαχείρισης της Γης και του Νερού, μας ενδιαφέρει άμεσα το άρθρο που ακολουθεί μετά τον πρόλογο, βγαλμένο αποσπασματικά,
από το βιβλίο του Yuval Noah Harari «21 μαθήματα για τον 21ο αιώνα», των εκδόσεων Αλεξάνδρεια.
.
Το χρηματιστήριο του παγκόσμιου πλούτου μαζεύει τις μάρκες της ρουλέτας μέχρι και την τελευταία. Όχι για τη δύναμη του χρήματος, μα για την υπερδύναμη της εξουσίας και του παγκόσμιου ελέγχου των μαζών.
Το τελευταίο που το απασχολεί είναι το χρήμα.
Αυτό απο μόνο του, δεν παράγει.
Οι μηχανές ανέβασαν μετοχές τον περασμένο αιώνα, αλλά σήμερα έπεσαν αυτές οι μετοχές στην πραγματική τους αξία, που είναι κοντά στο μηδέν.
Δεν είναι αυτές που παράγουν πλούτο με την ευρεία έννοια. Την έννοια του ελέγχου.
Υπέρτατες χρηματιστηριακές αξίες για τον παγκόσμιο έλεγχο όλων σε μια αυτοκρατορία που ο άνθρωπος θα έχει τον τελευταίο ρόλο στην υπηρεσία του matrix, είναι: Continue reading «Ο Έλεγχος των δεδομένων η Παγκοσμιοποίηση και Εμείς.»→
Ὅτι καί νά ‘ταν δέ θέλεις πολλούς εἰδικούς γιά νά καταλάβεις ὅτι ὑμνεῖ τον ἔρωτα γιά ὅλα, καί τον ὑμνεῖ ὑπερήφανα, καθάρια, ἀρχοντικά…
Τα μάτια σου το λένε σέ ὅλους τους τόνους καί ἡ ἀνάσα σου ,πού κόβεται σάν την κοιτᾶς ,το ἐπιβεβαιώνει.
Αὐτό το κορίτσι ἀπό τη Μῆλο εἶναι μιά ἀκόμα ἀπόδειξη ὅτι ἡ ἀρχαιοελληνική λογική μπορεῖ νά μήν το ἔκανε Motto ἀλλά το ἔκανε πράξη: less is more – ἡ πληρότητα βρίσκεται στήν ἁπλότητα…
Τον Ἀπρίλη του 1820 το κορίτσι ἀπό τη Μῆλο βγῆκε ἀπό τα σκοτάδια πού την εἶχε καταδικάσει ὁ χρόνος καί ἀποκαλύφθηκε…καί φώτισε μέ την ὀμορφιά της ἁπλότητας της την Ἑλλάδα καί την ὑφήλιο…
Την ὥρα πού στρατιωτικά τα παιδιά της προετοιμάζονταν γιά ἕναν ξεσηκωμό, το κορίτσι ἀπό τη Μῆλο ξύπνησε: ὡς Περσεφόνη ἀναστήθηκε, ὡς Ἀφροδίτη ἀναδύθηκε, ὡς Εὐρώπη ἀπήχθη, ὡς θεά δοξάστηκε…
Ἔφυγα ἔφηβος ἀπό το χωριό κι ἀργότερα ὅταν ἐπέστρεφα μέ μικροάδειες γιά τους μικρότερους πού μεγάλωσαν καί ἐνῶ ἐγώ δέν τους γνώριζα αὐτοί ρωτοῦσαν καί μάθαιναν ὅτι ἤμουν ὁ γιός του Μαύρου καί μετά ὁ γιός της κυρα-Μαρίας .
Ἀνάπηρη ἀπό τροχαῖο ἀτύχημα πρίν πολλά χρόνια, κινούμενη μέ ΠΙ νά μή το βάζει κάτω ἀκόμα καί τώρα πού ἦταν μεγάλη σέ ἡλικία, συνέχιζε νά διαβάζει βιβλία , νά θέλει νά διορθώσει στο μέγεθός της τα φορέματά της καί της ρόμπες της μέ την ραπτομηχανή της , νά ζωγραφίζει μέ ἕνα μολύβι καί μέ μπογιές σέ χαρτόνια συσκευασίας τροφίμων ,
-Νά προσέχεις καί τα ἄλλα ,ξέρεις ἐσύ … νά μή στά λέω ἀπό το τηλέφωνο …αὐτούς τους γείτονες πού εἶναι κοντά σας …ξέρεις ἐσύ .Γιά μένα εἴσαστε τα παιδάκια μου καί δέν σας χόρτασα, νά προσέχετε θά σας το λέω πάντα καί νά εἴσαστε ἀγαπημένοι.
Μέ την ἀπώλεια του πατέρα ἔκλαψα περισσότερο ,ἔμελλε ὅμως νά προσεγγίσω τα 70 γιά νά ἀντιληφθῶ το πώς αἰσθάνεται κάποιος την ὀρφάνια ὅταν τοῦ κόβονται οἱ ρίζες .
Το Νοέμβριο μετά ἀπό τη ἐπιστροφή ἀπό το Νοσοκομεῖο στο σπίτι βλέποντας την κατάσταση της ὑγείας νά μή βελτιώνεται μέ εἶχες δεῖ νά κλαίω καί τότε μου εἶπες παιδάκι μου δέν θέλω νά ξαναδῶ τα μάτια σου δακρυσμένα,κάποια στιγμή θά μέ πάρει ὁ θεός … μόνο νά μήν πονάω .
Τον Δεκέμβριο ἀντιλαμβάνομαι ὅτι το τέλος πλησιάζει ὅταν σέ βλέπω πιά νά μή μπορεῖς νά σηκωθεῖς καί νά σταθεῖς στά πόδια σου οὔτε μέ βοήθεια .
Στό Νοσοκομεῖο της Σπάρτης πού σέ βρῆκα κατατρυπημένη μέ ὀρούς καί καθετῆρες μέ πλήρη συναίσθηση ὅταν σου μιλούσαμε καί σέ παρηγορούσαμε μέ το ἀδελφό μου τα δάκρυα ἔτρεχαν ἀπό τα μάτια σου καί σου τα σκούπιζε ὁ μικρός κι ἐκεῖ εἶχα σφίξει την καρδιά μου ,γιατί ἤμουν ὁ μεγάλος γιατί δέν ἔπρεπε νά μέ δεῖς νά κλαίω.
Κι ὅταν ἐπῆλθε το μοιραῖο ,στήν ἐκκλησία του χωριοῦ μας Μάνα ἔσφιξα την καρδιά καί ἐκεῖ μπροστά στόν κόσμο πού ἦλθε νά σέ ἀποχαιρετίσει δέν ἔκλαψα μόνο λίγα δάκρυα τρέξανε ,τα σκούπισα γρήγορα κι αὐτά γιά νά μή τα δεῖς τώρα πού μας ἀφήνεις Μάνα,νά μή τα δεῖς καί σου ταράξω την ἠρεμία του προσώπου σου ,οἱ ζάρες ἀπό το πρόσωπο σου ἐξαφανίστηκαν ,ἤσουν πιό ὄμορφη ἀπό ποτέ τώρα πού ἔφευγες Μάνα… ἴσως ἐπειδή κάπου ἐκεῖ πού πᾶς νά σέ περίμενε ὁ Πατέρας .
Μεγάλωσα Μάνα δέν ἔκλαψα μπροστά σου ,μόνο πού τώρα Μάνα νοιώθω την ὑγρασία ..κι ἐσύ ντύθηκες καλά γιά το ταξίδι σου κι ἐλπίζω νά μή κρυώνεις καί νά προσέχεις τον πατέρα καί νά του πεῖς πώς σας ἀγαπᾶμε καί δέν θά σας ξεχάσουμε ποτέ.
– « Eσύ εἶσαι ὁ γιός της κυρά Μαρίας ; »
– « Ναί ἐγώ εἶμαι ὁ Νῖκος ,ὁ μεγάλος .»
– « Νά … κόρωνα μου την ὑπομονή της ,την θέληση γιά ζωή καί την καλοσύνη της νά σου δώσει ὁ θεός .»
Καί ἐκεῖ εἶναι πού ἀντιλαμβάνομαι ἐγώ ὁ μορφωμένος πόσο μεγάλη προῖκα μου ἄφησε ἡ ἀπόφοιτη Δημοτικοῦ γριά μάνα γιά την ὑπόλοιπη ζωή μου καί δέν μπορῶ νά συνειδητοποιήσω πιά ὅτι στο ἑξῆς κάθε πρωί μεσημέρι καί βράδυ δέν θά σου τηλεφωνῶ γιά νά ἀκούω την φωνή σου καί την συμβουλή σου, Μάνα μου… μόνο πού καί τώρα τώρα ,ἂν καὶ μὲ ἔχεις ντύσει καλὰ , νοιώθω την ὑγρασία Μάνα μου…
Το κείμενο πού ἀκολουθεῖ ἄς το διαβάσουν αὐτοί πού ψήφισαν μέν τον ΣΥΡΙΖΑ ,δέν φορᾶνε ὅμως κομματικά γυαλιά ,γιατί μόνο αὐτοί μποροῦν νά ἀντέξουν την ἀλήθεια , οἱ φανατικοί ΣΥΡΙΖΑιοι ἄς μήν μποῦν στόν κόπο νά τό διαβάσουν ,ἄς ἀποχωρήσουν.
Κατορθώσαμε γιατί περί κατορθώματος πρόκειται , ὅτι δηλαδή ὁ ΣΥΡΙΖΑ μέ την συνεργασία των ΑΝΕΛ νά γίνει Κυβέρνηση γιά μιά τετραετία.
Δυστυχῶς την προτροπή ὅτι « ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἶναι το ἀτύχημα το ὁποῖο δέν πρέπει νά μας συμβεῖ στήν Ἑλλάδα » ,ὁ λαός δέν την ἄκουσε ,την περιφρόνησε ἴσως στόν πανικό του μήν χάσει κι ἄλλα ἀπό τα ὅποια πολύτιμα … του προσωπικοῦ του θησαυροφυλακίου ἕκαστος καί ὄχι ἀπό την ἀξιοπρέπεια του ,ἴσως ἀπό τα πολλά τα « θά » ὡς μωρές παρθένες ὁ λαός παρασύρθηκε .
Το ἀποτέλεσμα μετά ἀπό τέσσερα περίπου χρόνια διακυβέρνησης εἶναι ὅτι ὁ λαός ἐβιάσθη ἀπό την πρώτη φορά Ἀριστερά .
Την Ἀριστερά της Ἐξουσίας μέ τα ἐτήσια ἐπιδόματα Φτώχειας ,τα περισσότερα σέ ἀλλοδαπούς μέ χαμηλή φορολογική δήλωση ( λόγω φοροδιαφυγῆς ) καί σέ λαθροεποίκους ὑποψηφίους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ μέ την ἰδεοληψία πού τους κατέχει ὅτι δηλαδή οἱ μετανάστες εἶναι φίλοι μας!
Εἶναι ὅμως;
Τότε γιατί οἱ γειτονιές μας ἔγιναν γκέτο;
Τότε γιατί κλειδώνουμε 10 φορές τίς πόρτες μας;
Γιατί δέν κοιμόμαστε πιά ἔξω στήν ἐξοχή, στά ἐξοχικά μας ;
Μας λένε λοιπόν ἀπό τον ΣΥΡΙΖΑ ὅτι οἱ μετανάστες εἶναι φίλοι μας, ἀλήθεια πόσους φίλους ἔχουμε πού εἶναι μετανάστες ;
Φυσικά ὅπως παντοῦ, ἔτσι καί στούς μετανάστες ὑπάρχουν καλοί καί κακοί, στή πλειοψηφία ποιοί εἶναι ἐδῶ καί μένουν εἰδικά στο Κέντρο της Ἀθήνας ;
Ὅταν ἤμασταν μόνο ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες στήν Ἑλλάδα, ξέραμε πώς λειτουργοῦμε, ξέραμε τί κουλτούρα εἴχαμε, ξέραμε τα θετικά καί τα ἀρνητικά πού ἔχουμε σάν λαός καί ἔτσι μπορούσαμε νά ἔχουμε ἰσορροπίες στή ζωή μας! Τώρα δέν ξέρουμε πού πᾶνε τα τέσσερα, γιατί ἁπλά γίναμε ἡ φυλακή της Εὐρώπης χωρίς νά ξέρουμε το γιατί καί τί σχέδιο ἐξυπηρετεῖ αὐτή ἡ ἀθρόα ἀδικαιολόγητη προσέλευση λαθρομεταναστῶν καί ὄχι προσφύγων μέ ψευδεῖς ἰσχυρισμούς ὅτι κι αὐτοί εἶναι πρόσφυγες !!!!
Καημένε Ἕλληνα αὐτοί οἱ ἀναξιοπρεπεῖς ἀριβίστες καιροσκόποι, αὐτοί καί ἡ παρέα τους πού ἔκαναν σημαία τίς λέξεις «Ἀριστερά» καί « ἠθικό πλεονέκτημα » νόμισες ὅτι θά λειτουργοῦσαν μέ βάση την κοινωνική δικαιοσύνη ,ὅμως δέν τους πρόσεξες .
Γιατί δέν τους εἶχες μελετήσει πρίν τους ψηφίσεις ;
Ως ἀντιπολίτευση δέν εἶχαν δείξει οὔτε ἕνα δεῖγμα ἀξιοπρεποῦς πολιτικῆς παρά μόνο ἕναν πολιτικό χαβαλέ .
Ἕναν πολιτικό χαβαλέ θράσους πού τον συνεχίζουν μέ συνέπεια καί ὡς Κυβέρνηση παρά την ἄκομψη προσπάθεια τους νά δείξουν σοβαροφανεῖς … καί ἐφαρμόζουν αὐτά πού εἶχαν προαναγγείλει , τί δέν το γνωρίζατε ; συγνώμη ἀλλά τα εἶχαν πεῖ ἀπό πρίν .
Ὁ κύριος Φώτης ἦταν ποταμὸς κι ἐγὼ διψασμένος ρουφοῦσα εἴτε ἀπὸ τὰ βιβλία του εἴτε ἀπὸ τὶς ἀφηγήσεις στὸ σπίτι του ,στὸ σπίτι μας ἢ στὸν Μονόλιθο ὅταν μας ἐπισκεπτόταν.
Διαβάζω ἀπό την ἐφημερίδα Ροδιακή στήν ἠλεκτρονική της ἔκδοση το παρακάτω : Λόγω ανελαστικών κοινοβουλευτικών καθηκόντων, ο Αναπληρωτής Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Νεκτάριος Σαντορινιός, ο οποίος είχε ορισθεί εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, δε θα μπορέσει να παραστεί αύριο Πέμπτη 7 Μάρτη στη Ρόδο για τους εορτασμούς της 71ης επετείου της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα. Στις εκδηλώσεις, εκπροσωπώντας την επίσημη Πολιτεία, παρών θα είναι ο Γενικός Γραμματέας Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Διονύσης Τεμπονέρας, τιμώντας τους κατοίκους και την ιστορία της Δωδεκανήσου. Ἡ παραπάνω ἀνακοίνωση μέ ἔκανε νά ἀναφωνήσω o tempora o mores ! καί μέ ὁδήγησε στήν ἀνάρτηση πού ἀκολουθεῖ … το γιατί θά το δεῖτε γραμμένο στο τέλος της ἀνάρτησης
Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Β΄ Παγκόσμιου πολέμου πολλοὶ Δωδεκανήσιοι πολεμοῦν στὴ ΄Ἤπειρο ἐναντίον τῶν Ἰταλῶν καὶ ὁ πρῶτος νεκρὸς ἀξιωματικός του πολέμου εἶναι ὁ ὑπολοχαγὸς Ἀλέξανδρος Διάκος ,ἀπὸ τὴ Χάλκη, ποὺ ἔπεσε στὰ ὑψώματα τῆς Τσούκας τὴν 1η Νοεμβρίου 1940.Continue reading «Ρόδος 2019 – o tempora o mores !»→
Και Σ’ όλους τους Γνωστούς Κι Άγνωστους Μάρτυρες Των Ελληνικών και Παγκόσμιων Αγώνων
Στις 5 Μαρτίου 1957, μέρα Τρίτη, όλες οι πρωινές αθηναϊκές εφημερίδες έγραψαν :
ΛΕΥΚΩΣΙΑ, 4. ( Ιδ. Υπ. ) – Ο Γρηγόρης Αυξεντίου, φερόμενος ως υπαρχηγός της ΕΟΚΑ και υπασπιστής του αρχηγού της Διγενή, εφονεύθη προχθές, αφού επολέμησε ηρωικώς επί δέκα ολόκληρες ώρες, μόνος αυτός εναντίον ισχυρών βρετανικών δυνάμεων , στην περιοχή του όρους Τρόοδος σε μια σπηλιά πλησίον της Μονής Μαχαιρά. Η μάχη διεξήχθη υπό τις ακόλουθες συνθήκες. Οι δυνάμεις ασφαλείας είχαν την πληροφορία ότι στη Μονή Μαχαιρά εκρύπτετο ο καταζητούμενος αυτός πατριώτης , ο οποίος είχε επικηρυχθεί αντί 5.000 λιρών στερλινών. Τις απογευματινές ώρες του Σαββάτου απόσπασμα του βρετανικού στρατού από 60 άνδρες εκινήθη προς την Μονή, την οποία και εκύκλωσε για να συλλάβει τον καταδιωκόμενο αγωνιστή. Οι Βρετανοί στρατιώται ανεστάτωσαν κυριολεκτικώς την Μονή και έθεσαν υπό κράτησιν όλους τους μοναχούς, περιλαμβανομένου και του Ηγουμένου, τους οποίους και εκακοποίησαν για να τους αποσπάσουν πληροφορίες περί του ακριβούς σημείου όπου εκρύπτετο ο Αυξεντίου. Κανείς όμως μοναχός δεν είπε τίποτα. Κατά την διάρκεια της ερεύνης στην περιοχή γύρω από το μοναστήρι, οι Βρετανοί στρατιώται ανεκάλυψαν μια σπηλιά κρυμμένη μέσα σε θάμνους. Λέγεται ότι κάποιος βοσκός τους έδωσε την πληροφορία ότι μέσα στην σπηλιά ήταν κρυμμένος ο Αυξεντίου. Αμέσως οι βρετανικές δυνάμεις εκύκλωσαν την σπηλιά και εκάλεσαν τον Αυξεντίου να παραδοθεί. Ο επί κεφαλής του βρετανικού αποσπάσματος ανθυπολοχαγός Μίντλεντον πλησίασε την είσοδο της σπηλιάς και εφώναξε : ” Ρίξε τα όπλα σου και παραδώσου, αλλιώς θα επιτεθούμε “. Κάποιος απήντησε : ” Καλά παραδιδόμαστε “. Τέσσερες άνδρες βγήκαν έξω, δυο από αυτούς επικηρυγμένοι με 5.000 λίρες, όπως και ο Αυξεντίου. Ο Αυξεντίου δεν ήταν μεταξύ αυτών. Ο ανθυπολοχαγός Μίντλεντον τον εκάλεσε και πάλιν να παραδοθεί, αλλά έλαβε την υπερήφανη απάντησιν ” Μολών λαβέ “. Αμέσως, τέσερες άνδρες όρμησαν μέσα στην σπηλιά. Continue reading «Γιά τόν Γρηγόρη Αυξεντίου !!!»→
Οὐδείς ἄσφαλτος ὅπως λέγει καί ἡ Λαίδη …
Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Μαρτίου 8, 2010