Τα μυστικά του βάλτου ( Μεγάλο μυστικό: Οι τράπεζες δανείζουν λεφτά που δεν έχουν.)

Τα σημερινά χαρτονομίσματα είναι το παραπροϊόν μιας ιστορικής απάτης.

Στον μεσαίωνα υπήρχε στην ευρώπη ένα είδος τεχνίτη που στην αγγλοσαξωνική είναι γνωστός με την λέξη goldsmith. Σιδεράς του χρυσού. Χρυσοχόος. Ο τεχνίτης αυτός κατασκεύαζε και εμπορευόταν κοσμήματα. Εμπορευόταν επίσης χρυσά ή ασημένια νομίσματα. Εχοντας ανάγκη να φυλάει τα πολύτιμα υλικά της δουλειάς του, κατασκεύασε στην κατοικία του κάτι παρόμοιο με αυτό που σήμερα λέμε θησαυροφυλάκιο. Ωστε να τα αποθηκεύει εκεί με ασφάλεια.

Διάφοροι άλλοι που είχαν στην κατοχή τους μεγάλες ποσότητες χρυσών νομισμάτων και γύρευαν να τα ασφαλίσουν από διαρρήξεις και κλοπές, κατέφυγαν στην ασφάλεια του θησαυροφυλακίου του χρυσοχόου. Κατέθεταν τα νομίσματά τους και έπαιρναν μια απόδειξη «πληρωτέα επί τη εμφανίσει».

Δηλαδή μπορούσαν να προσκομίσουν την απόδειξη αυτή, που ανέγραφε φυσικά και το ποσό της κατάθεσης, και να την εξαργυρώσουν, κάνοντας ανάληψη των χρυσών τους νομισμάτων.
Οι αποδείξεις αυτές αποτέλεσαν το πρώτο χαρτονόμισμα. Το γνωστό και ως τραπεζογραμμάτιο.

Advertisements

Τα μυστικά του βάλτου( Μεγάλο μυστικό: Ο άνθρωπος είναι ο απόλυτος οικονομικός πόρος.)

Human resources το λένε οι αγγλοσάξωνες. Ανθρώπινοι πόροι. Κυνισμός μαζί και ακριβολογία.

Ο άνθρωπος είναι πόρος. Με την οικονομική έννοια. Μάλιστα είναι ο απόλυτος οικονομικός πόρος. Χωρίς την παρέμβαση του ανθρώπου κανένας φυσικός πόρος δεν μπορεί να έχει ή να αποκτήσει αξία. Ο άνθρωπος και η ανθρώπινη εργασία είναι ο απαραίτητος όρος και ο καταλύτης που μεταμορφώνει τους φυσικούς πόρους, όπως τα μεταλλεύματα και τα ορυκτά, τα χωράφια και τις σοδειές, την ξυλεία των δασών, το νερό των ποταμών, την πέτρα την ίδια, σε κάτι με αξία. Σε πλούτο.

Οι πόλεμοι, μικροί και μεγάλοι, δεν γίνονται μόνο για τους φυσικούς πόρους. Γίνονται βασικά για την κυριαρχία πάνω σε μεγάλους πληθυσμούς ανθρώπων. Ουσιαστικά όλη η παγκόσμια διαμάχη ιστορικά έχει μία και μόνη επιδίωξη. Την κυριαρχία επί ανθρώπων. Ολα τα άλλα είναι άχρηστα και ασήμαντα χωρίς τους ανθρώπους που μεταβάλλουν την πέτρα ή το ορυκτό σε κάτι χρήσιμο. Σε αξία και πλούτο.

Το ίδιο το χρήμα, ιδίως στις νεότερες μεταλλάξεις του σε ένα απλό χαρτονόμισμα χωρίς αντίκρυσμα σε κάτι άλλο, έχει ελάχιστη αξία χωρίς ανθρώπους που να μοχθούν για να δώσουν πραγματική αξία σε φυσικούς πόρους. Για τον λόγο αυτό, στο παγκόσμιο σύστημα, το χρήμα είναι κάτι που έρχεται δεύτερο. Το πρωτεύον είναι η κυριαρχία. Ο έλεγχος. Ο έλεγχος μεγάλων πληθυσμών. Διότι μόνο ο άνθρωπος είναι ο απόλυτος οικονομικός πόρος.

Αυτό που λέμε κράτος, με την σύγχρονη αλλά και την πολύ παλιά του έννοια, δεν είναι παρά ένας μηχανισμός εξουσίας στον οποίο ανήκουν οι άνθρωποι που κατοικούν μια συγκεκριμένη περιοχή. Το κράτος χρειάζεται ανθρώπους να το υπακούν. Υπηκόους. Οι άνθρωποι παράγουν τον πλούτο που το κράτος συλλέγει και διανέμει σύμφωνα με δικά του κριτήρια και λογικές.

Τα μυστικά του βάλτου( Μεγάλο μυστικό: Τα κόμματα δεν είναι αντίπαλοι.)

Στον κοινοβουλευτισμό τα κόμματα εμφανίζονται στον λαό περίπου ως αδυσώπητοι αντίπαλοι.
Φυσικά και δεν είναι αντίπαλοι. Τα κόμματα είναι οι εταίροι που μετέχουν σε μια επικερδή επιχείρηση που λέγεται κοινοβουλευτικό σύστημα.  Στην πραγματικότητα τα κόμματα μεταξύ τους είναι οι καλύτεροι συνεργάτες.

Στο μόνο πράγμα που πραγματικά διαφωνούν τα κόμματα, είναι ως προς το ποιο θα έχει την εξουσία. Δηλαδή για την θέση του διευθύνοντος συμβούλου κάπως. Εκεί και μόνο περιορίζονται οι πραγματικές διαφορές τους. Διεκδικούν όλα την εξουσία για λογαριασμό τους. Διότι η εξουσία μεταφράζεται σε οικονομικό όφελος. Πάντα.

Τα κόμματα θέλουν αδιάκοπα ένα και μόνο πράγμα. Την εξουσία. Θέλουν πάντα και μόνο την εξουσία. Ακόμη κι όταν δεν έχουν στελέχη, πρόγραμμα και πραγματικό λόγο για να κυβερνήσουν. Συνεχίζουν να θέλουν την εξουσία. Διότι η εξουσία έχει ψωμί.

Βρε που πάμε ;

Διαβάζω και παραθέτω αποσπάσματα από την  επίσημη ιστοσελίδα του ΣΚΑΪ του άρθρου με τίτλο   ….Σταθερά διψήφιο προβάδισμα για ΝΔ: Η δημοσκόπηση της Pulse για τον ΣΚΑΪ

Προβάδισμα 10 μονάδων σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ απολαμβάνει η Νέα Δημοκρατία σύμφωνα με τη νεότερη δημοσκόπηση της εταιρείας Pulse για τον ΣΚΑΪ, με την κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στην Τουρκία και τα φαινόμενα ανομίας να αποτελούν ανοιχτές πληγές για την κυβέρνηση.

Στην πρόθεση ψήφου με αναγωγή επί των εγκύρων, η ΝΔ αποσπά το 31,5% έναντι 21,5% του ΣΥΡΙΖΑ, με τα δύο κόμματα να διατηρούν αμετάβλητα τα ποσοστά τους συγκριτικά με την έρευνα του Μαρτίου.

Στην τρίτη θέση φαίνεται πως σταθεροποιείται το Κίνημα Αλλαγής, κερδίζοντας μισή μονάδα και «σκαρφαλώνοντας» στο 9%. Στάσιμη στο 8% βρίσκεται η Χρυσή Αυγή, ενώ πέμπτο κατατάσσεται το Κομμουνιστικό Κόμμα, με 6,5%, επίσης αυξάνοντας το ποσοστό το κατά μισή μονάδα.

Κανένα άλλο κόμμα δεν προβλέπεται να μπει στη Βουλή, με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και την Ένωση Κεντρώων να μένουν «κολλημένα» στο 2%.

Τα στοιχεία της Pulse καταδεικνύουν επίσης μεγάλη διαρροή ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, με τη συσπείρωση της Κουμουνδούρου να ανέρχεται μόλις στο 47%, ενώ της ΝΔ φτάνει στο 82%.

Το 11% των πολιτών που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές δηλώνει πως προτίθεται να ψηφίσει τη ΝΔ. Ακόμα μεγαλύτερη είναι η διαρροή του κυβερνώντος κόμματος προς τη γκρίζα ζώνη των λευκών, άκυρων και αναποφάσιστων, όπου φαίνεται να χάνει το ένα πέμπτο των ψηφοφόρων του.

Στην παράσταση νίκης η ΝΔ απολαμβάνει σταθερό προβάδισμα 32 μονάδων, με πενήντα-πέντε στους εκατό πολίτες να βλέπουν νίκη της Πειραιώς. Στο μέτωπο της καταλληλότητας για την πρωθυπουργία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προηγείται με οκτώ μονάδες έναντι του Αλέξη Τσίπρα, με 31% έναντι 23%.

Πηγή: http://www.skai.gr

Σημειώσεις ιστολογίου :

Με την παρούσα ανάρτηση γίνεται αναδημοσίευση μέρους του άρθρου και του τμήματος της διεξαχθείσας δημοσκόπησης-έρευνας.

Βλέποντας με τα δικά μου μάτια  τα αποτελέσματα δεν βλέπω εύκολη την απαλλαγή μας από τον περιοδεύοντα θίασο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πολύ πιθανό να νικήσει πάλι στις προσεχείς εκλογές , όσο περίεργο ή όσο αδύνατο κι αν σας φαίνεται .

Γελάτε ; για συνεχίστε παρακαλώ την ανάγνωση .

Τα μυστικά του βάλτου (Mεγάλο μυστικό: Το πολιτειακό μοντέλο είναι πάντα το ίδιο, ανεξάρτητα από το οικονομικό σύστημα.)

Ο κομμουνισμός-σοσιαλισμός, ο καπιταλισμός-φιλελευθερισμός είναι οικονομικά συστήματα. Είναι οικονομικά συστήματα και μόνο. Τίποτε άλλο. Είναι οικονομικά συστήματα που μασκαρεύονται σε πολιτεύματα.

Τα οικονομικά συστήματα αυτά διαθέτουν και ιερές γραφές. Ιερά βιβλία που γεμίζουν βιβλιοθήκες ολόκληρες. Στις γραφές αυτές είναι όλα μια χαρά. Και οι μεν και οι δε, μας τα λένε μια χαρά. Αριστεροί και δεξιοί. Ολοι. Ισορροπία των δυνάμεων της αγοράς και υγιής ανταγωνισμός ο ένας. Κεντρικός σχεδιασμός και έλεγχος των παραγωγικών δυνάμεων από την κοινωνία ο άλλος. Ολα για το καλό της κοινωνίας και των μελών της.

Αυτό που δεν μας λένε τα ιερά αυτά βιβλία είναι πως για να εφαρμοστούν τα οικονομικά συστήματα αυτά, ή σωστότερα για να μην εφαρμοστούν, απαιτούν πάντα το ένα, το ίδιο και το αυτό, πολιτικό σύστημα: κοινοβουλευτισμό. Δηλαδή αντιπροσώπους με μακρές θητείες.

Παντού αντιπρόσωποι με μακρές θητείες.

Αντιπροσώποι με μακρές θητείες στην Βουλή. Αντιπροσώποι με μακρές θητείες στα κόμματα ή στο κόμμα, αν τυχαίνει να είναι μονοκομματικά συστήματα. Δηλαδή ακόμη και οι Κεντρικές ή Πολιτικές Επιτροπές τους, τα Πολιτικά Γραφεία τους και τα παρόμοια, στελεχώνονται με αντιπροσώπους με μακρές θητείες.

Τα μυστικά του βάλτου ( Μεγάλο μυστικό: Η εξουσία δεν ασκείται για την προκοπή και την ευημερία του λαού.)

Περιστασιακά ένα μέρος από τα φορολογικά έσοδα ξαναγυρίζουν στον λαό ως παροχές. Ενα πολύ μικρό μόνο μέρος. Το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών εσόδων ξοδεύεται για αιτίες που καθόλου δεν έχουν να κάνουν με το λαϊκό συμφέρον, την γενική προκοπή και την ευημερία. Τα φορολογικά  έσοδα του δημοσίου, φυσικά και είναι υπέρογκα. Παρόλα αυτά δεν φτάνουν να καλύψουν τις ανάγκες και τα έξοδα του υδροκέφαλου κράτους που χρησιμοποιεί το παλιό και δοκιμασμένο ρωμαϊκό σύστημα της πατρωνίας-πελατείας για να υπάρχει και να αναπαράγεται.

Ενα πολύ μεγάλο μέρος των εσόδων της κυβέρνησης πηγαίνουν στις προμήθειες του δημοσίου. Εννοείται πως πολλές φορές γίνονται προμήθειες χωρίς πραγματικό λόγο ή ανάγκη. Και όχι μόνο αυτό. Το δημόσιο δανείζεται ώστε να έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει να κάνει προμήθειες που δεν χρειάζεται.

Ουσιαστικά τα ποσά αυτά που ξοδεύονται για προμήθειες του δημοσίου και τα δάνειαπου συνεπάγονται αυτές οι προμήθειες, καταλήγουν στις τσέπες των εξω-θεσμικών κέντρων που ελέγχουν την κυβέρνηση. Και των ευνοουμένων αυτών των κέντρων. Δάνεια για προμήθειες και προμήθειες από στρατιωτικό υλικό και φάρμακα μέχρι κατασκευές δημοσίων έργων και μελέτες. Πολλές μελέτες. Ολα αυτά πάντα με το αζημίωτο για τους ασκούντες την εξουσία. Την γνωστή μίζα.

Τα μυστικά του βάλτου ( Μεγάλο μυστικό: Η πραγματική εξουσία δεν ασκείται από τους άρχοντες που εκλέγει ο λαός)

Στον κοινοβουλευτισμό, η κυβέρνηση που εκλέγει ο λαός στις εκλογές, δεν κυβερνά. Διαχειρίζεται απλώς τα ζητήματα. Ενας απλός διαχειριστής.

Οι επιλογές της κυβέρνησης σε αυτή την διαχείριση είναι περιορισμένες. Οχι τόσο από το Σύνταγμα και τους νόμους. Η κυβέρνηση μπορεί να επιστρατεύσει συνταγματολόγους που θα ερμηνεύσουν το Σύνταγμα κατά τα συμφέροντά της. Στο παρελθόν το πρόσφατο, αλλά και το πιο μακρινό, θα βρει κανείς στην ελληνική ιστορία πλείστα όσα επεισόδια όπου το Σύνταγμα έγινε λάστιχο. Πάντα με την «επιστημονική» συμβολή και την σοφή γνωμοδότηση έγκριτων συνταγματολόγων.

Το ρεπερτόριο των επιλογών που έχει μια κυβέρνηση στον κοινοβουλευτισμό, ως διαχειριστής, περιορίζεται και υποτάσσεται στην θέληση των εξω-θεσμικών κέντρων για λογαριασμό των οποίων η κυβέρνηση ασκεί την εξουσία της. Λιγώτερο ή περισσότερο κάθε κυβέρνηση στον κοινοβουλευτισμό έχει «υπογράψει» γραμμάτια. Αλλιώς δεν θα γινόταν ποτέ κυβέρνηση. Δεν θα μπορούσε εν ολίγοις να σταθεί στην εξουσία περισσότερο από μερικές εβδομάδες.

Ότι καλύτερο διάβασα για εσένα…. ρε Γιώργη !

Δεν σε λυπάμαι ρε Γιώργη!

Είναι βαρύ αυτό το απόγευμα κι ας είναι Ανάσταση. Την οθόνη του υπολογιστή μου στοιχειώνει η φωτογραφία σου, να με κοιτά κατάματα και να με ελέγχει. Κοιτάζω ένα παιδί 34 ετών τόσο σίγουρο για τον εαυτό του, τόσο σίγουρο για τις επιλογές του και ντρέπομαι.

Μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μου κλαίω σα να σε ήξερα προσωπικά… δεν σε ήξερα. Ούτε εσύ με ήξερες, μα σαν επέλέξες επάγγελμα, την προστασία μου με είχες στο μυαλό σου κι ας μην με ήξερες προσωπικά… κι αυτό απόψε με βαραίνει.

Δεν σε λυπάμαι ρε συ Γιώργη, σε θαυμάζω…

Την οικογένειά σου λυπάμαι, τα παιδιά και την γυναίκα σου, τον πατέρα, την μάνα και τα αδέλφια σου λυπάμαι μόνο. Τους λυπάμαι γιατί τους κλήρωσε βαρύ φορτίο, να αποχαιρετήσουν έναν ήρωα ζώντας σε μια πατρίδα αγνωμόνων! Την πατρίδα λυπάμαι που μετρά μείον έναν ήρωα. Λυπάμαι και το Αιγαίο που σε τύλιξε ενώ σε είχε ανάγκη να το προστατεύεις από ψηλά. Δεν σε λυπάμαι ρε συ Γιώργο, στους ήρωες δεν ταιριάζει ο οίκτος, αξίζει ο σεβασμός, αξίζει το δέος! Αυτό αισθάνομαι για σένα: δέος! Κι αν κλαίω μπροστά στην φωτογραφία σου που στοιχειώνει τον υπολογιστή μου, είναι γιατί νιώθω ότι δε σου αξίζω… ότι δε σου αξίζουμε… όπως δεν αξίζουμε στον Άγγελο και στον Δημήτρη… γι’ αυτό είναι τιμή μας που σας έχουμε, κι αυτή η τιμή είναι απόψε ασήκωτη…

Σε λίγο ο θάνατός σου θα παίξει στο δελτίο του ΣΚΑΙ και θα σε δούμε όλοι εμείς για τους οποίους πετούσες. Και βλέποντάς σε θα πούμε για «τους παλιότουρκους που σε σκότωσαν» και πως χάθηκες άδικα… Κι έπειτα, μιας και δε σε ξέραμε προσωπικά, θα την αράξουμε για να δούμε παθιασμένοι το project με το οποίο ο Τούρκος καναλάρχης στηρίζει τον πρόεδρο των γειτόνων μας και βλέποντας το αποχαυνωμένοι, θα γεμίσουμε τις τσέπες του με ευρώπουλα, ευρώπουλα με τα οποία θα στηρίξει τον πρόεδρο για να παίζει στις πλάτες των συναδέλφων σου το λιοντάρι… Και δε θα τολμήσουμε να διανοηθούμε την σχέση του δικού μας καναπέ με το δικό σου Αιγαίο…Γιατί το Αιγαίο ρε συ Γιώργο είναι δικό σου, όχι δικό μας… εμάς μας αρκεί ένας καναπές, δυο τρεις χασομέρηδες σε ένα σπίτι στην Τουρκία (!) και άλλοι πέντ’ έξι χασομέρηδες σε ένα νησί στο πουθενά, για να είμαστε ήρεμοι και ευτυχισμένοι κι ας γεμίζουμε με την ευτυχία μας ευρώπουλα στους φίλους αυτούς που έκαναν την ζωή σου δύσκολη…

Γι’ αυτό σου λέω, δεν σε λυπάμαι ρε συ Γιώργο… τον εαυτό μου λυπάμαι!

Τα μυστικά του βάλτου ( Μεγάλο μυστικό: Δεν είναι κυρίαρχος ο λαός ούτε έχει κάποια εξουσία.)

Τρεις είναι οι εξουσίες

• εκτελεστική (κυβέρνηση, αστυνομία, κλπ)
• νομοθετική (βουλή)
• δικαστική

Όταν έχεις την εξουσία πρέπει να έχεις και την ισχύ να επιβάλλεις την θέλησή σου. Ο λαός δεν έχει καμία τέτοια δυνατότητα. Σε κανένα πολιτικό ή οικονομικό σύστημα δεν έχει ο λαός την ισχύ, την εξουσία, να επιβάλλει την θέλησή του.

Στα απολυταρχικά καθεστώτα, ναζισμοί, φασισμοί, κομμουνισμοί και σοσιαλισμοί, δεν τίθεται καν τέτοιο ζήτημα. Στα συστήματα αυτά ο λαός είναι στη γραμμή. Ζυγισμένος-στοιχισμένος. Παίρνει εντολές και τις εκτελεί. Απαρέγκλιτα. Μία εξουσιαστική ελίτ, ολίγων προσώπων, που έχει καταλάβει την εξουσία, συνήθως εξ εφόδου, και με την βοήθεια σε μερικές περιπτώσεις του λαού παραπλανώντας τον, την ασκεί προς δικό της αποκλειστικά όφελος. Ξεκάθαρα πράματα.

Στον κοινοβουλευτισμό η υφαρπαγή της λαϊκής εξουσίας γίνεται με περίτεχνη δολιότητα. Πρόκειται σχεδόν για κομψοτέχνημα.

Στον κοινοβουλευτισμό το πολιτικό σύστημα αφήνει τον λαό να πιστεύει πως έχει την εξουσία να επιλέξει

• τους κυβερνήτες του, δηλαδή τον πρωθυπουργό
• τους νομοθέτες του, δηλαδή τους αντιπροσώπους-βουλευτές.

Μεγίστη πλάνη βέβαια.

Για να φτάσει κάποιος να είναι υποψήφιος για πρωθυπουργία, δηλαδή αρχηγός κόμματος, πρέπει να έχει περάσει με επιτυχία πολλές «εξετάσεις». Τις οποίες εξετάσεις δεν τις δίνει βέβαια στον λαό. Αλλά σε πάτρωνες που παραμένουν στην σκιά. Δηλαδή σε εθνικά και εξω-εθνικά οικονομικά κέντρα και κέντρα εξουσίας. Σε εξω-θεσμικά κέντρα. Κανείς δεν αναδεικνύεται σε τέτοιες θέσεις εξουσίας αν δεν έχει εξασφαλίσει την συναίνεση αυτών των ισχυρών κέντρων και παραγόντων.

Οσο για τους βουλευτές-νομοθέτες, αυτούς τους επιλέγει ο αρχηγός του κόμματος με το επιτελείο του. Ο αρχηγός τους κόμματος καταρτίζει την λίστα των υποψηφίων από όπου θα προέλθουν οι βουλευτές-νομοθέτες. Και αρκετές φορές η επιλογή αυτή πρέπει να πάρει επίσης και την συγκατάθεση από τους παραπάνω εξω-θεσμικούς πάτρωνες  Κυρίως από ορισμένα μεγάλα εθνικά οικονομικά συμφέροντα. Όπως φυσικά και ο ορισμός των υπουργών αργότερα, όταν γίνεται η συγκρότηση της κυβέρνησης.

Ο κοινοβουλευτισμός είναι «δημοκρατία»-ξεπέτα. One night stand. Μια φορά στα τέσσερα χρόνια. Ενα και στα γρήγορα. Κι αυτό κάλπικο.

Πίθηκοι στην Δουλοπρέπεια .

Όταν είδα να «φέρνουν» τη σύνδεση του διαδικτύου σε κάθε σπίτι, τρόμαξα. Ένα τέτοιο εργαλείο στη διάθεση της μάζας ενέχει κινδύνους για την εξουσία, πώς το αφήνει ανεξέλεγκτο, αναρωτήθηκα.
Αυτό αρχικά, γιατί στη δεύτερη σκέψη είναι που τρόμαξα. Επειδή οι εβραίοι που μας κυβερνούν εκατοντάδες χρόνια γνωρίζουν άριστα και τη φύση του ανθρώπου αλλά και τον τρόπο διαχείρισης της μάζας. Το «έργο» έκανε την εμφάνιση του για πρώτη φορά στην αρχαία Ελλάδα. Τότε που οργίαζε ο «Άδωνις βιβλιοπώλης» της εποχής, ο Πλάτων. Πήρε πιο επιστημονική μορφή με την εφεύρεση του Γουτεμβέργιου και σήμερα πια με το διαδίκτυο απέκτησε τον ολοκληρωτισμό, στη χειραγώγηση της μάζας. Οδεύουμε σε πολύ σκοτεινά χρόνια για την ανθρωπότητα, κατ’ εμέ στο τέλος του ανθρώπου.
Ανατέλλει ένα νέο είδος, ο τέλειος δούλος!

Είμαι από τους ελάχιστους που έχει τόσα βιβλία σπίτι του και είναι κατά του βιβλίου.
Γι’ αυτό ΦΩΝΑΖΩ τα βιβλία είναι άχρηστα, πολλώ μάλλον το διαδίκτυο. Αρκούν θα έλεγα το λεξικό, η γραμματική, ο Ηράκλειτος, ο Επίκουρος, ο Ιπποκράτης, ο Όμηρος και η ιστορία για να «χαράξεις πορεία». Όλα τα υπόλοιπα είναι αντιγραφές (οι περισσότερες «φθηνές») για να οικονομούν οι έμποροι, να απασχολούν τη σκέψη των αστών (σύγχρονοι δούλοι) και να χειραγωγούν τη μάζα.