«Τα εν οίκω …. εν δήμω»

Από τον τίτλο του άρθρου αντιλαμβάνεσθε ότι γίνεται δημοσιοποίηση οικογενειακών συνομιλιών και καταστάσεων (βγήκαμε στην αυλή , βάλαμε και μεγάφωνο και μας ακούει το χωριό  )  ,κάθε σχόλιο όμως  στο blog για να αναρτηθεί θα πρέπει να είναι ευγενικό ,να κτυπήσει την πόρτα και να του επιτρέψουμε να περάσει , όπως καταλαβαίνεται βάζω του όρους οπότε δημοκρατικότατα τα κουτσομπολιά θα φάνε πόρτα.   

Σοβαρολογώντας θα παρακαλούσα ευγένεια να επικρατήσει και σε σχολιασμούς της ανάρτησης και στα λοιπά social media που θα την δείτε .

 Δευτέρα 11 Σεπ ,  ώρα 12:48 ,τον καλώ στο τηλέφωνο

• Έλα ρε ξάδερφε ,τι κάνεις ; τώρα είδα την κλήση σου ,εκεί στο υπόγειο δεν πιάνει το τηλέφωνό μου …

…. και αφού αλληλορωτηθήκαμε για τα περί την υγεία μας και των δικών μας , ακούω ….

• Ξέρεις αυτά που τράβηξες …κλπ …. κλπ ….
  

Advertisements

…. λίγα μαθηματικά για τους ώριμους άντρες και για τις γκόμενες .

 

Γκόμενα =  Χρόνος  χ  Χρήμα

Αλλά

Χρόνος = Χρήμα

Συνεπώς :

Γκόμενα =  Χρήμα  χ   Χρήμα

Συμπέρασμα :  Γκόμενα  =  Χρήμα²

Αν το Χρήμα  είναι η Ρίζα όλων των προβλημάτων

Τότε καταλήγουμε στο

Χρήμα =  √ Πρόβλημα

Συνδυάζοντας τα παραπάνω : Γκόμενα  =  Χρήμα²  και  Χρήμα =  √ Πρόβλημα

Έχουμε   Γκόμενα =  ( √ Πρόβλημα  ) ²  

Η ρίζα και το τετράγωνο διαγράφονται , Γκόμενα =  ( √ Πρόβλημα  ) ²    άρα      :

Γκόμενα  =  Πρόβλημα

Το ιστολόγιο προφανώς και διαφωνεί με την παραπάνω τεκμηρίωση  που γίνεται με χιουμοριστική διάθεση όπως και η ανάρτηση.

Ως εικόνα και χρησιμοποιώντας στη θέση του ουσιαστικού το γυναίκα ή το γκόμενα κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο και σε πολλά προφίλ ανδρών στο FB ,δυστυχώς.   Από αγάπη προς τα μαθηματικά αλλά και προς το γυναικείο σύνολο ( οι γκόμενες είναι υποσύνολο ) δεν επιτρέπω πρόχειρες ( το χ του πολλαπλασιασμού ,το είναι να εκλαμβάνεται ως  =  ) απλοϊκές σκέψεις να παρουσιάζονται ως μαθηματικές τοιαύτες σε μια εκβιαστική προσπάθεια  να καταλήξουμε σε κάποιο αποτέλεσμα εκ των προτέρων στο μυαλό μας καθορισμένο .

Αφήστε τα Μαθηματικά στην ησυχία τους

Γνωστό  τοις πάσι και πριν και τώρα είναι ότι και η σωστή γυναίκα ακόμα είναι σύνθετο πρόβλημα !!!!!

Πόσο μάλλον η γυναίκα γκόμενα ,…..μη ξοδεύεστε  , άντε και καλή τύχη μάγκες.  

ΥΓ. Αξιόλογο το άρθρο από το οποίο αντέγραψα τις φωτογραφίες ,διαβάστε το.

Όσο κι αν κανείς προσέχει όσο κι αν το κυνηγά, πάντα πάντα θα ‘ναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει

Στο παλαιό και ανενεργό πλέον Τόνοι και Πνεύματα είχα κάνει αφιερώματα σε μερικούς  σύγχρονους Μεγάλους κατά την άποψή μου Έλληνες του πνεύματος και της τέχνης  .

Δεν πρόλαβα όμως ,επειδή αποφάσισα να διακόψω τις αναρτήσεις ,να συμπεριλάβω στα αφιερώματα έναν ακόμα Μεγάλο Έλληνα , τον Οδυσσέα Ελύτη και αυτό θα επιχειρήσω σήμερα και θα εστιάσω την παρουσίαση όχι σε πλήρη καταγραφή του έργου του αλλά σε ένα απλό βιογραφικό και μόνο σε ένα μικρό σημαντικό και σημαδιακό απόσπασμα όπως είναι και η δική μου μέρα σήμερα.

Αντιγράφω από τη Βικιπαίδεια,

Ο Οδυσσέας Ελύτης (πραγματικό ονοματεπώνυμο: Οδυσσέας Αλεπουδέλης, 2 Νοεμβρίου 1911 – 18 Μαρτίου 1996) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του ’30. Διακρίθηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο δεύτερος και τελευταίος μέχρι σήμερα Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ. Γνωστότερα ποιητικά του έργα είναι τα Άξιον Εστί, Ήλιος ο πρώτος, Προσανατολισμοί, κ.ά. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης. Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν, ενώ συλλογές του έχουν μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε πολλές ξένες γλώσσες. Το έργο του περιλαμβάνει ακόμα μεταφράσεις ποιητικών και θεατρικών έργων. Υπήρξε μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Έργων Τέχνης και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κριτικής, αντιπρόσωπος στις Rencontres Internationales της Γενεύης και Incontro Romano della Cultura της Ρώμης.

Στη Βικιπαίδεια μπορείτε να δείτε πολύ περισσότερα στοιχεία για την ζωή του και το έργο του .

Αυτό που διαλέγω για μένα σήμερα ιδιαίτερα , είναι το παρακάτω κείμενο :

Η πρώτη μας φορά

Έχει τύχει κι έχω γράψει μερικές φορές άρθρα που αναφέρονται σε εμπειρίες και στιγμές που έζησα  με δικούς μου ανθρώπους ,αυτό θα προσπαθήσω και με αυτή την ανάρτηση να κάνω.

Συνήθως η κριτική που μου κάνουν, εξ ιδίων τα βέλη , είναι ότι τα άρθρα μου είναι μακροσκελή και κουράζουν ,θα προσπαθήσω λοιπόν να είμαι σύντομος .

Τραγουδιστά μου τόχε πει …. Θέλω να σαι εκεί …. Θέλω να σαι εκεί ….  Εννοώντας τον Γάμο του,   του το υποσχέθηκα ,άφησα την Ρόδο και πήγα στην γενέθλια γη ,στις ρίζες μου όπου μου δόθηκε η ευκαιρία να φορτώσω και τις μπαταρίες μου διότι συναντήθηκα με δικούς μου ανθρώπους ,συγγενείς και φίλους που είχα καιρό να τους δω και η επομένη μέρα με βρίσκει στην ώρα μου έξω από την εκκλησιά .

Η πρόσκληση έγραφε :

Σάββατο 29 Ιουλίου 2017 , 19:00 στον Ιερό Ναό Ελκομένου Χριστού στην Μονεμβασιά γίνεται ο Γάμος του Πάνου και της Πηνελόπης και ότι μετά το μυστήριο θα ακολουθήσει δεξίωση στο ξενοδοχείο Λαζαρέτο .

Μια από τις μεγαλύτερες στιγμές στη ζωή του ανθρώπου είναι η επιλογή συντρόφου και στην συνέχεια με αποκορύφωμα ,κατά τα πατροπαράδοτα πρότυπα την επισημοποίηση-σφράγιση  της επιλογής ,τον Γάμο  , Το Μυστήριο Τούτο Μέγα Εστί … κατά την Εκκλησία μας και ο Γάμος τελέσθηκε και η δεξίωση έγινε και μιλήσαμε και διασκεδάσαμε και … και … και … και λοιπόν  ;

Κι΄άλλοι γάμοι γίνονται στην Μονεμβασιά κι άλλες δεξιώσεις στο Λαζαρέτο , όμως αυτοί δεν είναι του Πάνου και της Πηνελόπης .

Ο Γάμος είναι ένα γεγονός κομβικής σημασίας ,κατά τον Πάνο όπως θα τον ακούσετε να λέει , λέει επίσης ότι είναι ίσως η μοναδική φορά στη ζωή μας που έχουμε κοντά μας ένα σύνολο ανθρώπων που αντιπροσωπεύουν τόσο καλά όλα τα κομμάτια της ζωής μας έως τώρα και στην πραγματικότητα ότι σκεφτόμαστε νοιώθουμε εκφράζουμε είναι όλα αυτά τα βιώματα που έχουμε περάσει μαζί .

Αυτός είναι ο Πάνος .

Τον Πάνο τον ψυχογράφησα κάποιο καλοκαίρι στο Χωριό , ήταν μεγάλο παλληκάρι πιά ,διαπίστωσα ότι ήταν ένα παιδί ώριμο ,κατασταλαγμένο και ευαίσθητο ,μπήκε μέσα στην καρδιά μου συνεπώς αν προσπαθήσω να γράψω μερικές αράδες ,να αποτυπώσω με λίγα λόγια αυτό που είδα ,άκουσα , αισθάνθηκα ίσως δεν θα είμαι αντικειμενικός .

Αντιλαμβάνομαι ότι ο Γάμος είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση του κάθε ζευγαριού ,ζούν την μαγεία τους , για αυτό το λόγο θα αφήσω την κάμερα να δείξει μόνο λίγες στιγμές  από την δεξίωση του Πάνου και την Πηνελόπης και τίποτα άλλο.

Κάπου εκεί θα δείτε και τον Νίκο τον ξάδερφο , τον ξέρετε φαντάζομαι και από άλλες αναρτήσεις … και δεν θα μπορούσε παρά να ευχηθεί στα παιδιά του ,τον Πάνο και την Πηνελόπη με τον τρόπο που μόνο αυτός ξέρει και μπορεί.

Πάνο και Πηνελόπη ,το ταξίδι της ζωής σας να είναι όμορφο ,όχι απλά και τυπικά αλλά  από καρδιάς  να ζήσετε ευτυχισμένοι .

Υ.Γ.

Πάνο και εσύ και ο πατέρας σου ,εκείνο το βράδυ με συγκινήσατε, με κάνατε να δακρύσω ,όπως και τώρα που βλέπω το βίντεο .

Κάντε λίγο υπομονή , σε λίγες μέρες …. θα έχει περισσότερο Λαζαρέτο

ΤΟ ΠΡΩΤΟ “ΑΝΔΡΟΓΥΝΟ” ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Πριν λίγες ημέρες, όταν στη βουλή γινόταν η συζήτηση για την ψήφιση των νόμων του νέου μνημονίου, όλοι εστίασαν την προσοχή τους στις “καρπαζιές” που έπεσαν μεταξύ του κ. Κασιδιάρη και του κ. Δένδια. Ως γνωστό, η προσοχή κατευθύνεται από την αντίληψη, και όταν αυτή υστερεί, η προσοχή εστιάζεται στα λιγότερο σημαντικά. Το ουσιώδες γεγονός που έπρεπε να εστιάσουν τα ΜΜΕ ήταν ασφαλώς άλλο…

Όταν ο κ. Λοβέρδος είπε στον κ. Τσακαλώτο ότι δεν φοραεί παντελόνια διότι δεν παραιτήθηκε όπως είχε υποσχεθεί σε περίπτωση που μειωθεί το αφορολόγητο, ο κ. Τσακαλώτος ουδόλως θίχτηκε για το γεγονός ότι του αμφισβήτησαν τον ανδρισμό του και την ανδρική τιμή του, αλλά στενοχωρήθηκε για κάτι εντελώς διαφορετικό. Αντί λοιπόν να κτυπήσει την γροθιά του πάνω στο βήμα της βουλής φωνάζοντας, «δεν σας επιτρέπω κύριε να θίγετε την ανδρική μου τιμή», αυτός είπε τα εξής απίθανα: «παρακαλώ πολύ επειδή μας παρακολουθούν και παιδιά των σχολείων από τα θεωρεία να μην λέτε τέτοιες εκφράσεις διότι οραματιζόμαστε μια κοινωνία όπου στην πραγματικότητα και στην γλώσσα, ό, τι είναι αρσενικό δεν είναι απαραιτήτως καλό και ό, τι είναι θηλυκό δεν είναι απαραιτήτως κακό»! Μπράβο στον κ. Τσακαλώτο διότι με αυτές, τις λίγο μάλλον ασυνάρτητες, φράσεις, συνόψισε όλη την θεωρία της Σχολής της Φρανκφούρτης.

Α. Ο αξιαγάπητος υπουργός δεν γνωρίζει ότι η λαϊκή έκφραση για την έλλειψη παντελονιών δεν υπάρχει για να μειώνει τις γυναίκες αλλά για τους άνδρες που συμπεριφέρονται ως γυναίκες;

Στα πεταχτά λίγη μουσική και τραγούδι μεταξύ σοβαρού και αστείου… για να λιγοστέψουν οι απουσίες μου.

«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΚΛΟΙΟΣ»

Το σοβαρό

Δουλεύουν (μας) όλα τέλεια στο βασίλειο της Δανιμαρκίας πού΄χει «Δημοκρατία».
Γίνονται απεργίες στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανελλιπώς, ακριβώς στο στόχο, για να ενημερωθεί η μάζα ότι λειτουργεί η «Δημοκρατία».

ΠΑΜΕ κι έρχονται οι πορείες και οι χοροί διαμαρτυρίας, με μαντήλες, κράνη και καπνούς ακριβώς στο κέντρο της πίστας για να βλέπει η μάζα από τα «τηλεθεωρεία», ότι λειτουργεί η «Δημοκρατία».

Εντάξει ανθρωπάκο μου κοιμήσου ήσυχος, δρέψε τους καρπούς της πίστης σου, υπάρχουν «κάποιοι» εκεί μέσα-έξω που «φροντίζουν» για σένα, μη ξεχνάς άλλωστε πως έχουμε «Δημοκρατία»!

Δεν υπάρχει πια «Γερμανός Καραβαγγέλης» δεξιά ούτε «Kωνσταντίνος Σπέρας» αριστερά, απέμειναν μονάχα τα μπουλούκια να κάνουν «αρπαχτές» στο σανίδι της «Δημοκρατίας»!

Αδαής όποιος πιστεύει ότι υπήρξε ποτέ στην ιστορία Δημοκρατία μετά τον Σόλωνα και τον Κλεισθένη, αφελής όποιος πιστεύει στην Αθηναϊκή «Δημοκρατία» του  Περικλή και πίθηκος όποιος παπαγαλίζει την «άμεση Δημοκρατία» τους.

Rory Gas

Η Μουσική και το τραγούδι

Το Αστείο

 

Φαίνεται νά χάθηκαν ὅλα;

Καλό Μήνα ,Καλή Άνοιξη,Καλή Πρωτομαγιά σε όλες και όλους .

Το άρθρο ανήκει σε μια παλιά μου φίλη ,στην Φιλονόη , δανεικό το πήρα και το ανέβασα ,πολλές φορές έχω γράψει παρόμοια κείμενα και ασπάζομαι απόλυτα το παρόν.

Σας συνιστώ ,όσοι έχετε χρόνο ,να επισκέπτεστε τον διαδικτυακό της τόπο και ιδίως να διαβάζετε τα κείμενα που υπογράφει η ίδια η Φιλονόη .

 

Φαίνεται νά χάθηκαν ὅλα;

Μέ μίαν πρώτη ματιά;
Ναί;;

Πράγματι… Ἔτσι φαίνεται.
Αὐτοὶ ποὺ μποροῦσαν καὶ ἤθελαν νὰ πολεμήσουν κουράστηκαν.
Αὐτοὶ ποὺ περίμεναν ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ πολεμήσουν γιὰ νὰ ἀποφασίσουν νὰ σηκωθοῦν καὶ νὰ παλαίψουν, κούρνιασαν.
Κι αὐτοὶ ποὺ γλεντοῦσαν εἰς βάρος ὅλων μας ἀσυδοτοῦν.

Σὰν νὰ τελείωσαν ὅλα λοιπόν.
Σὰν νὰ χάθηκαν οἱ μάχες πρὶν νὰ δοθοῦν.
Σὰν νὰ αὐτοπαγιδευθήκαμε ἕνα πρᾶγμα…

Κι ὅμως… Ἔτσι φαίνεται…
Δὲν σημαίνει πὼς εἶναι κι ἔτσι.

Χρηστός Ανέστη αλλά ΠΡΟΣΔΟΚΩ Ανάσταση Νεκρών

Ώρα για προβληματισμό και όχι για…ερωτήσεις ή αντιπαραθέσεις ! ;

Διευκρινίζω ότι αυτό το άρθρο δεν είναι για… ‘ ευαίσθητους ’ και εφησυχασμένους… ανθρώπους

****************************************************************************

Κυριακή 16 Απρ 2017,  Κως στο δωμάτιο ενός Ξενοδοχείου ακούω σχόλια για το πραγματοποιηθέν δημοψήφισμα στην Τουρκία  ,χθες τα μεσάνυχτα γιορτάσαμε την Ανάσταση του Κυρίου που συνεχίζει κάθε χρόνο να θέλει να μας σώσει αλλά εμείς  ….

Είθισται κάθε  χρόνο, μέρες σαν την σημερινή , να λέμε  Χρόνια  Πολλά  κτλ…Όμως,  εγώ θα ευχηθώ  αυτό που λέει  το Σύμβολο της Πίστεως …ΠΡΟΣΔΟΚΩ  Ανάσταση  Νεκρών…

Ό,τι έχω στο μυαλό μου το λέω, το γράφω ,το μοιράζομαι μαζί σας και οι μεν πεπαιδευμένοι αντιλαμβάνονται τι πολλές φορές κρύβεται στις παραβολές μου …  για δε τους λοιπούς πόσο πιο ευθέως να τους πω ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι η παιδεία. Αν αποκτήσουμε παιδεία τότε αυτή θα φέρει την επανάσταση .

Αυτήν την Επανάσταση την οφείλουμε στους προγόνους μας ,στους νέους μας αλλά και σ΄αυτούς που θα γεννηθούν ,την επανάσταση της Ελληνικής  συνείδησης.

Μου είπε κάποτε μια φίλη μου ότι όταν οι Αθηναίοι ρώτησαν τι να δώσουν στα παιδιά τους η Πυθία τους απάντησε το καλύτερο στο δεξί τους το αυτί και αυτοί αποφάσισαν να τους κρεμάνε ένα χρυσό σκουλαρίκι.

Κι εγώ αυτό κάνω τώρα με κάτι παλιά χρυσά σκουλαρίκια που έχω για σας φυλαγμένα.

Όλοι μας ,εκόντες άκοντες συμμετέχουμε αδιάκοπα σε μια περίπλοκη διαδικασία, ως θεατές – παρατηρητές ή ως εκτελεστές στα τεκτενόμενα του κόσμου. Υποτεθείσθω λοιπόν ότι κάποιος δεν είναι εκτελεστής αλλά απλός εκ του σύνεγγυς παρατηρητής .Τότε …..  και αυτός ο κοντινός παρατηρητής δεν είναι έξω από το πείραμα, αλλά συμμέτοχος σε αυτό, και επηρεάζει το αποτέλεσμα….  Συμμετέχει έστω και με την αδράνεια του σε ένα πείραμα  όπου τίποτε δεν είναι δεδομένο,σε  ένα κόσμο γρίφο-πρόκληση, για ένα γερό Νου αλλά και μια Ζωντανή καρδιά.

Τίποτα δεν είναι τόσο σοβαρό όσο φαίνεται ,τίποτα δεν είναι πραγματικό εκτός ….. αν αυτό παρατηρείται από μακρυά, έξωθεν χωρίς τον επηρεασμό της εγύτητάς του….. και το σπουδαιότερο είναι ότι αν σταματήσουμε να το παρατηρούμε …. χάνει και την αξία του και αποδεικνύεται ότι πράγματι δεν ήταν τόσο σοβαρό όσο φαινότανε , δηλαδή εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε τον ίδιο κόσμο μας  . Τουλάχιστο σε ότι με αφορά ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια αφού δεν παρατηρώ μόνο τον φυσικό κόσμο απ΄έξω ,είμαι μέσα σε αυτόν , συμμετέχω σε αυτόν. Έχω 5 αισθήσεις όπως οι περισσότεροι κι αυτές δεν είναι χωρισμένες από αυτό που ίσως υπάρχει εκεί έξω…. Και συνεχίζω όπως οι περισσότεροι που είμαστε σε μεγάλη αδράνεια να ΜΗ θέλουμε κατά Νεύτωνα την αλλαγή κατάστασης όσο κι αν είναι δραματική όσο κι αν είναι ανυπόφορή για ν μη χαλάσει ή ηρεμία της αδράνειά μας. Έχουμε γίνει μέρος του πειράματος με ή χωρίς την θέλησή μας δεν έχει σημασία κι αυτό το γνωρίζουν αυτοί όπως κι εγώ  ότι έχω εξαρτηθεί αμοιβαίως όπως και οι περισσότεροι και δυστυχώς τα πάντα αντλούν την υπόστασή τους από αυτήν την αμοιβαιότητα ,αυτά σαν μια μικρή εισαγωγή και …

….τώρα το πρώτο από τα σκουλαρίκια – στολίδια με τα οποία θα σας δελεάσω και που σας τα χαρίζω το είχε η Λόλα ,είναι η … Λόλα , που κάποτε σας είχα ρωτήσει …
Τη Λόλα την ξέρετε;

Τίτλοι Τέλους για την Τσαμπίκα

Γεννήθηκε στις 16 Φεβ 1922.

Γέννησε το πρώτο της τον γιό ,το Κώστα , στις 17 Φεβ 1945  .

Ο Κώστας έφυγε νωρίς ,σημείο σταθμός στη ζωή της Τσαμπίκας .

Αμέσως αρχίζει να αισθάνεται ότι μια πίεση την πλακώνει στο στήθος ,δεν μπορεί να εκφραστεί και συνεχώς ρωτάει που είναι ο Κώστας.

– Ο Κώστας πήγε μακρινό ταξίδι στην Αμερική … ησυχάζει για λίγο ,η ερώτηση επαναλαμβάνεται ,γίνονται ερωτήσεις πολλές και οι απαντήσεις ίδιες.

Αρχίζει σιγά σιγά να ζει σε ένα δικό της κόσμο , ευτύχημα το λένε μερικοί διότι έτσι δεν αισθάνεται την απώλεια του παιδιού της.

Ζει ξανά τα παιδικά της χρόνια ,νομίζει ότι κρύβεται από την μάνα της στον  ασχινό (ο σχίνος στην Μονολιθιάτικη ντοπιολαλιά ) ή θέλει με το αυτοκίνητο να βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση διότι έτσι πιστεύει ότι γυρίζει στο σπίτι της που είναι μακριά .

Βόλτες με το αυτοκίνητο ατέλειωτες ….

– Εσύ σαι καλό παιδί ,ανύπαντρος είσαι ;

-Ναι ρε Τσαμπίκα .

– Και γιατί δεν παντρεύεσαι να νοικοκυρευτείς ;

– Θέλω μία ,αλλά δεν μου την δίνουνε .

– Πες μου ποια είναι να πάμε να την ζητήσουμε ;

– Μα θα μας την δώσουνε ;

– Βέβαια …βέβαια , ποιά είναι ;

– Η κόρη σου …

Το παραπάνω σενάριο, με ελάχιστες παραλλαγές, παίχτηκε πολλές φορές ,  ως προς την πάντα αρνητική έκβαση του σεναρίου η απάντηση ήταν είτε με διπλωματικό τρόπο … μα η  Μαιρήτσα είναι μικρή ,πάει σχολείο …. Είτε απότομη και ευθεία …. για τα μούτρα σου την έχω …

Λίγο αργότερα η Τσαμπίκα μπαίνει σε μια βάρκα ,η βάρκα είναι δεμένη με ένα κάβο ,το πέλαγος μπροστά της ήρεμο αλλά με θολή ατμόσφαιρα .

Μάταια προσπαθούμε, για καθαρά δικούς μας εγωιστικούς λόγους να την επαναφέρουμε .

Ελαχίστη επαφή με τη πραγματικότητα , μόνο όταν της τραγουδάμε το ….Mamma son tanto felice ,Perché retorno da te ….  ή το ….Άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα …ανήμπορη πια καθισμένη στο κρεβάτι κουνάει τα πόδια της στον ρυθμό και προσπαθεί να αρθρώσει χωρίς επιτυχία τους στίχους .

Η έστω και στοιχειώδης αυτή επικοινωνία σιγά σιγά χάνεται .

Η Τσαμπίκα κόβει τον κάβο που δένει την βάρκα ,λυτρώνεται ,η βάρκα όλο και ξεμακραίνει, μα κοιτάξτε καλύτερα δεν είναι μόνη μέσα στη βάρκα ,είναι και ένας άντρας τιμονιέρης στην βάρκα .

Είναι ο Κώστας που έφυγε για την Αμερική στις 29 Μαρτίου 2004 και ώρα 10:30 και επέστρεψε μετά από 13 χρόνια την ίδια μέρα και περίπου την ίδια ώρα ,σήμερα στις 29 Μαρτίου 2017 και ώρα  09:30 να πάρει και να συνοδεύσει την μάνα του ,στο μακρυνό της ταξίδι.

Τσαμπίκα μη ανησυχείς ,εκεί θα είσαι καλύτερα ,θα είσαι με τον άντρα σου ,τον γιό σου ,τα αδέλφια σου ,τους γονείς σου , σε περιμένουν όλοι να τους πεις τα νέα , μεγάλη μάζωξη σου λέω, σε φαντάζομαι να αγορεύεις και υπερπληθωρική όπως ήσουνα ,είμαι σίγουρος ότι και εκεί θα τους καπακώσεις όλους.

Καλό Ταξίδι Τσαμπίκα.